Vanmorgen lekker uitgeslapen, tegen een uur of 6 was ik wakker.
Het ontbijt was tegen 8 uur, dus maar eerst even op de telefoon.
Het het ontbijt was een buffet, met broodjes, vleeswaren, ei, enz, enz.
Zag er heerlijk uit, heb hier alleen geen foto van gemaakt.
Na het ontbijt heb ik me verder klaar gemaakt en de laatste spulletjes gepakt.
Om 8:30 heb ik nog even via messenger met mijn moeder gechat, zoals elke zondag om 8:30.
Iets na negenen de motor gestart en richting de Grossglockner, het weer ziet er redelijk maar wel met dikke bewolking, volgens de weersverwachtingen blijft het ook droog, dus het regenpak blijft mooi in de koffer.
Tegen 9:30 was ik bij de de poortjes voor de toegang tot de Grossglockner, alleen mochten de motorrijders pas na 10 uur erdoor en ik was niet de enige.
Daar even een babbeltje gemaakt met een Turk, die goed Duits sprak en nog een paar Duitsers die ik moeilijker kon verstaan, door 1 of ander accent 🙂
Tegen 10 over 10 mochten we dan eindelijk erdoor. Na de 26 euro betaald te hebben om de pas op te komen werd gelijk gewaarschuwd, om extra voorzichtig te doen, door de mist en de (sneeuw) neerslag.
Het eerste gedeelte was soms heel extreem en kon je misschien 75 meter ver kijken, en dan was de mist zo weer weg en was het redelijk weer.
Hoe verder ik reed hoe kouder het ook werd, de neerslag werd ook iets meer fijner sneeuw.
Ik had niet het gevoel dat het glad was, maar deed het wel rustig aan.
Nadat ik weer verder ging, moest ik gelijk door een tunnel en ja hoor, aan de andere kant van de tunnel stralend mooi weer en wat zag er dat geweldig uit.
Alles zag er zo mooi uit om stil van te worden.
Snel door naar de top op 2369 meter hoogte met uitzicht op de Grossglockner.
Daar even lekker rondgelopen een broodje gegeten en hup de motor weer op want het was al 12 uur en zoveel km had ik nog niet afgelegd 😉
Eerste stuk moest ik weer terug over dezelfde weg om een afslag te nemen richting Italië.
Wat is die omgeving daar gigantisch mooi.
Snel verder, want ik was nog steeds niet in Italië, maar nu was het niet ver meer.
Je kon wel merken wanneer je Italië binnen reed.
In Oostenrijk zijn de wegen gewoon geweldig en in Italië zitten me toch gaten 🙂
Maar die Dolomieten, die maken alles weer goed.
Wat is dat geweldig om te zien.
Wat is de route ook geweldig de ene col naar de andere en de ene pas naar de andere, niks geen snelweg, veel 90 km/u wegen in Italië (dat is de snelheid buiten de bebouwde kom), al vraag ik me wel eens af als die snelheid ook te halen is op de bochterige wegen.
Tussen middag het ik voor de zekerheid gebeld naar mijn voorkeur voor overnachting, om te vragen als ze nog een kamer vrij hadden, zodat ik zeker wist dat ik kon slapen. Blijken dit appartementen te zijn.
Maar nu nog even wat eten.
Even het dorp in geweest om even wat te drinken en te eten.
Het restaurant waar ik zat om te eten had alleen ‘s middags de keuken open, dus hier ging het niet lukken, maar ik had nog een ander restaurant gezien.
Volgens de bar eigenaar was dit een restaurant uit het hogere segment.
Dus daar maar heen, je moet toch eten.
Als vooraf gefrituurde garnalen gehad met een rauwkost.
Als hoofdgerecht lamskotelet met aardappel.
Alles was heerlijk en het hele bord was dan ook leeg, met uitzondering van de botjes.
Zelf de rekening werd sjiek gepresenteerd.
Al met al wat dit echt een geweldige dag.
Ik heb echt genoten.
De afstand die ik vandaag heb gereden is 271 km en heb hier ongeveer 9 uur over gedaan